Austin Reaves, Manila Sneaker Expo’da sahne arkasındaydı ve sahneye çıkıp ne göreceğinden emin değildi. ABD Takımının bir üyesi ve yurt dışında bir Laker oyuncusu olarak, kalabalığın içindeki taraftarların sevgisini hissetmişti. Ama bu? Buna hazır değildi.
6.000’den fazla kişi onun ilk imzalı ayakkabısı olan Rigorer’in AR1’i hakkındaki konuşmasını dinlemek için bir odaya doluşmuştu ama aslında onlar sadece onun için oradaydılar. Ona basketbol ve kişisel hayatı hakkında sorular sordular ve bekar olmadığını söylediğinde “Taylor Swift” diye slogan attılar; bu, yaz dönemi başlarında çıkan saçma bir dedikoduya göndermeydi.
Reaves kendi kendine, “Kahretsin,” dedi. “Aslında tanınıyorum.”
Ancak bu Swift olayı gibi uyduruk bir internet olayı değil. Reaves’in oyunu ve Lakers’taki şöhreti, turnuvanın en popüler oyuncularından biri haline geldiği 2023 FIBA Dünya Kupası sırasında çatıştı.
ABD Takımı namağlup; turnuvadaki ilk üç maçını kazanmadan önce gösteri programlarını gözden geçiriyor. Reaves, %57,9 şut oranıyla 11,7 sayı ortalamasına sahip ve maç başına 4,3 asistle takım lideri olurken, Paris 2024 Olimpiyat takımının değerlendirilmesi için de güçlü bir örnek teşkil ediyor.
ABD, turnuvanın ikinci etabında Cuma günü saat 01.40’ta Karadağ ile karşılaşacak.
Reaves, turnuvanın bir sonraki turu öncesinde deneyimi, Mikal Bridges gibi takım arkadaşlarıyla kurduğu bağlar ve Filipinler’deki Lakers taraftarlığı hakkında konuştu. (Bu konuşma netlik sağlamak amacıyla düzenlenmiştir.)
Dan Woike: ABD Takımıyla bu işe başlayalı bir aydan biraz fazla oldu. Deneyim nasıldı?
Austin Reaves: Evet, harikaydı. Sanırım Las Vegas’a gittiğimizden bu yana bir aydan biraz fazla zaman geçti, belki de bir gün eksik. Harikaydı ve gerçekten nasıl olacağını bilmiyordum. Oyuncuların hiçbirini tanımıyordum. Ama aslında bazı adamlarla ilişkiler kuruyorum. Ve kazanmak için ortak bir hedef var. Egoları bir kenara bırakıp daha büyük bir iyilik için oynamakla gerçekten iyi bir iş yaptığımızı düşünüyorum. Koç ekibinin ilk günden itibaren vaaz ettiği şey buydu. Bu yüzden çok eğlenceliydi. Oldukça iyi oynadığımızı düşünüyorum. Açıkçası, orada burada üzerinde çalışabileceğimiz bazı şeyler var. Ama şu anda yaşadıklarımız hoşuma gidiyor.
Bu kadar çok yıldızla ‘doğru şekilde oynama’ veya basketbol takımının bir araya gelip gelmeyeceği konusunda bunun nasıl ilerleyeceğini bilmiyordunuz. Ama bunu almışsın gibi görünüyor. Beklediğinizden daha mı eğlenceliydi?
Evet kesinlikle. Konuştuğumuz gibi bu benim asıl endişemdi çünkü hiçbir zaman böyle bir şeyin parçası olmadım. Ne bekleyeceğimi bilmiyordum. Ama bu yönüyle çok iyi oldu. Oyunlarda, birisinin genellikle yaptığı şutu atması yerine, bir veya iki kez çok fazla pas atmaya çalıştığımız birçok kez oldu. Bunu köşeye sıkıştırmaya çalışabilirler. Ve sonra o kişi bunu ekstra yapıyor çünkü sadece onları ayağa kaldırmak istediği bilinen o adam olmak istemiyor. Herkes o adam olmama zihniyetine sahip. Bu, uzun vadede doğru şekilde oynamanıza yardımcı olur.
Austin Reaves, 7 Ağustos’ta Las Vegas’taki T-Mobile Arena’da ABD ile Porto Riko arasında oynanan FIBA Dünya Kupası gösteri maçı öncesinde genç bir hayranının elini tokatlıyor.
(Gina Ferazzi / Haberler)
Sizin için öne çıkan nokta neydi? Dennis’i oynamak nasıldı?
Harikaydı. Dennis’i çok iyi tanımak, onun rekabetçi ruhunu tanımak, özellikle Almanya’da oynamak söz konusu olduğunda, tüm yıl boyunca bu tür etkinliklere olan tutkusunu söyleyebilirim. Ülkesi için oynuyor. Bu yüzden içeri girerken her şeyi riske atacağını biliyordum. Ve başka bir şey beklemiyordum. O süper bir yarışmacı. Ama onunla yeniden oynamak, onu tanımak, maçtan sonra ailesini görmek benim için çok güzeldi çünkü Denver’daki son maçından bu yana onun küçük çocuklarını görmeyeli çok oldu. Ve iyiydi… hayatla ilgili maçtan sonra kestik, basketbol falan. Ne kadar büyük bir rakip olduğu için onu görmek, ona karşı rekabet etmek her zaman güzeldir.
Üçlülerden sonra hâlâ “The Freeze” kutlamalarını yapıyorsunuz. Bu senin de işin mi?
Evet, eğer bir şey yapacaksam, bu o olacak. Geçen yıla göre artık bu çok doğal. Gerçekten bunun hakkında düşünmüyorum. Hiçbir zaman üçlük kutlaması yapmadım.
Ailen üzülürdü, değil mi?
Evet, üçü vurduktan sonra bir şey yaparsam ailem bana çok kızardı. Ama artık anlıyorlar. Beynim sadece buna gidiyor. Artık ikinci doğanız gibi.
Takım arkadaşlarından haber aldın mı? Siz dünyanın başka bir yerindeyken onların Los Angeles’ta işe geri döndüğünü görmek nasıl bir şey?
Herkesin geri döndüğünü görmek, bu noktaya gelip herkesin sezona başlamak için tekrar bir araya geldiğini görmek harika bir şey diye düşünüyorum. Instagram’da spor salonunda çalışan adamların tüm fotoğraflarını görüyorsunuz. Ve bunu seviyorum. Sırf saatler çok farklı olduğu için memleketimde çok fazla insanla konuşmadım, birinin ne zaman uyanık olduğunu, ne zaman olmadığını asla bilemem. Ama sanırım Phil (Handy) önümüzdeki birkaç gün içinde antrenman falan yapmak için burada olacak. Yani bu iyi olacak. Herkesin evine, spor salonuna dönmesi harika. Bunu görmeyi çok seviyorum ve geri dönüp onlara katılmak için sabırsızlanıyorum.
Fiziksel olarak nasıldı?
Harika hissediyorum. Beklediğimden daha iyi oldu. Bakıyorsunuz, oyuncuların oynadığı dakikaların listesine bakıyorsunuz ve kimse 25 dakikadan fazla oynamıyor. Maksimumda bir kişi oyun başına 30 dakika oynayabilir. Yani bu, 32, 35, belki 40 dakika oynadığınız NBA sezonuna pek benzemiyor. Dakikalar çok daha kısa. Daha fiziksel ama dediğim gibi dakikalar daha kısa. Hiçbir şekilde kendimizi strese sokmamıza gerek kalmadan yeterince iyi oynadığımızı düşünüyorum. Şu ana kadar Almanya maçı dışında oldukça büyük galibiyetler aldık. Ama genel olarak kendimi gerçekten iyi hissediyorum.
Mikal Bridges (solda) ve Austin Reaves, Çarşamba günü Filipinler’in Manila kentinde düzenlenen FIBA Dünya Kupası’nda Ürdün’e karşı aldıkları galibiyeti kutluyor.
(Nathaniel S. Butler / Getty Images aracılığıyla NBAE)
Çalıp Lakers’a geri getireceğin bir şeyler buldun mu? Peki onlarla yakından çalışırken gerçekten öne çıkan ve düşündüğünüzden farklı olan biri var mı?
Öne çıkan ise Mikal olacaktır.
Ondan nefret ediyordun değil mi? (güler)
Yani ondan nefret etmiyordum. O zamanlar onun hakkında ne düşüneceğimi bilmiyordum. Ama tıpkı onun enerjisi gibiydi. Asla kötü bir ruh halinde olmaz. Her zaman biliyorsunuz ki, o bunu yapacak ve oyuna karşı doğru niyete sahip olacak. Yanlış bir niyeti olmadan içeri girmiyor. her zaman iyidir. Dolu alıyor. Çok fazla gol atmıyor ama geri kalan her şeyi yapıyor. Geçen gün konuşuyorduk ve bana baktı ve ‘Kardeşim, umurumda değil’ dedi. Boynuma altın madalya takabildiğim sürece umurumda değil. Ne olacağı umurumda değil. Kazandığımız sürece umurumda değil.’ Bunu duymak benim için çok şey ifade ediyor. Onun Brooklyn’de olduğu geçen sezona geri dönüyorsunuz. Mesela takas edildikten sonra ortalaması 25’in üzerinde. Top onun elinde. Bu şekilde uyum sağlayabilen, gerçekten sadece kazanmayı önemseyen biri için harika bir şey. Saha içinde ve saha dışında en çok anlaştığım kişi bu oldu. Erkeklerin oyunlarından bir şeyler çıkarmaya gelince, bu aslında yaklaşımla, ağırlık salonunda ya da sahada geçirilen zamanla ilgili. Aslında hareket falan yok. Bu daha çok yaklaşımla ilgili.
Bu tür ilişkilerle bu durumdan çıkacağınızı biliyor muydunuz?
Dürüst olmak gerekirse hiçbir fikrim yoktu. Sanki ‘Dört, beş, altı… tüm bu adamlarla gerçekten yakınlaşacağım’ gibi bir konuya girmiyordum. Vegas’tayken sana söylediğim gibi gerçekten ne bekleyeceğimi bilmiyordum. Ancak tüm bu adamlarla ilişki kurabilmek; sadece Kal (Bridges) ya da sadece Cam (Johnson), Tyrese (Haliburton) değil. Bu adamların, koçların her biriyle ilişki kurabilmek. Farklı bir ülkede birlikte geçirdiğimiz zamanın gerçekten karşılığı olamaz. Eğer otelden dışarı adım atmaya kalkarsanız, burası çok yoğun oluyor ve bir nevi otelde sıkışıp kalıyorsunuz. Her zaman birbirinizin yanındasınız. Sadece bu ilişkileri kurabilmek benim için harika. Sırf ben içeri girerken onları tanımıyordum ve ‘Bu adamlarla arkadaş olmam lazım’ gibi bir zihniyete sahip değildim. Sanki doğal bir şekilde olmuş gibi.
Personel alımı yapıyor muydunuz?
Hayır hayır hayır. Ben değilim. Ben asla.
Asla kurcalamazsın. Oyuncular müdahale edemez.
Hayır. Los Angeles’ta havanın güzel olduğunu söylüyorum. Ve bu kadar.
ABD’li guard Austin Reaves, 28 Ağustos’ta FIBA Dünya Kupası gruplarında Yunanistan’ı mağlup ederken takım arkadaşı Bobby Portis Jr. ile kutlama yapıyor.
(Michael Conroy / Associated Press)
İmzalı ayakkabınız için Manilla’da bir etkinlik düzenlendi. Bu tepkiyi görmek nasıldı? Filipinler’de Laker oyuncusu olmak nasıl bir şey?
Evet, bu olay çılgıncaydı. … Birçok etkinlik yaşadım, birçok buluşma ve selamlaşma yaşadım ama bu farklıydı. Ben arkada dışarı çıkmayı beklerken bir tanıtım videosu çektiler. Ben de orada oturuyorum, ‘Bu nasıl bir şey olabilir? Dışarısı neye benziyor?’ Sonra sahneye çıktım ve gidip bir mikrofon alıp bar falan tükürmeye başlamam gerektiğini hissettim. Kendimi konserdeymiş gibi hissettim. Bütün oda doluydu. Hepsi Lakers formaları. Burada esas olarak Lakers var. Sanırım onlar da Warriors’ı biraz seviyorlar. Ama yüzde 80’i Laker taraftarı. Ve gerçekten gittiğim her yerde bu vardı. Aslında birkaç gün önce golf oynamaya gittim ve sahadaki herkes bana yöneldi, fotoğraf falan istedi. Ama çok eğlenceliydi. Şahsen ben bu şekilde tanınacağımı hiç düşünmezdim. Bunu Amerika’da görebiliyordum çünkü orası benim geldiğim yer ve orada oynuyorum. Ancak bu aşkı yurtdışında, farklı bir ülkede elde etmek biraz şok edici.
Bu hissettiğin en ünlü şey miydi?
Evet, bu… kötü anlamda abartılı değildi… ama ‘Lanet olsun’ gibi açıdan abartılıydı. Aslında tanınıyorum.’
Ne kadar golf oynadın? Umduğun kadar.
HAYIR.
Hayal kırıklığına uğramış gibisin.
Hayal kırıklığına uğramadım. Bu işin bu kadar çabuk ilerleyeceğini fark etmemiştim. Çok fazla boş zamanımız olmadı. Muhtemelen üç tur oynadığımı düşünüyorum. Artık günaşırı. Bir maçınız var ve bir hazırlık gününüz var. Sonra başka bir gün oynarsın. Ve tekrarlanıyor. İstediğim kadar değil ama golfü bir süreliğine bir kenara bırakıp yaptığımız işi yapmaya çalışabilirim.
Sezonun ardından belki 100 gün boyunca oynadığınızı mı söylemiştiniz?
Evet… Yani 100’ü bilmiyorum. Ama her biri 75’ti.
Bu muhtemelen iyi bir sıfırlamadır.
Geçen gün dışarı çıktım. Ve muhtemelen Amerika’da kaldığım sonlara doğru, şoförüme pek iyi vuramadım. Ve biraz kısa, sıkı bir parkurda oynadım ama şoförümü gerçekten güzelce patlatıyordum. İyi bir zihinsel kaçış olduğunu düşünüyorum. Salıncak iyi hissettirdi.
Neyi vurdun?
Bir tanesi bitti. Üç öcü, iki kuş.
Steve Kerr’in Steph’le mücadele etmesini kolaylaştırmayı denediniz mi?
Hayır, Tahoe etkinliğinde oynamam hakkında konuşmuştuk. Ona Klay’e saygısızlık etmediğimi söyledim; aslında kişisel olarak Klay’i seviyorum ve onun oyununu seviyorum. Ama (Patrick Mahomes ve Travis Kelce) o maça çıktıklarında Steph’in biraz daha yardıma ihtiyacı olabilirdi. Ve ben de bunu bildiğimi ve potansiyel olarak buna yardımcı olabileceğimi biliyordum.
Sonuncusu. Yoğun bir play-off serisinden sonra Steve Kerr’la çalışmak ve Grizzlies serisinden sonra Jaren Jackson Jr.’la oynamak nasıl bir şey?
Evet, yani kesinlikle, nazikçe, arada sırada bunu duymalarına izin veriyorum. Steve’den çok Jaren. Steve, temelde yaptığımız ilk konuşma onun şunu söylemesiydi: ‘Biliyor musun, bu sezon sonrası bize yaptıklarını hâlâ tam olarak anlamış değilim. Ama size karşı koçluk yapmaktansa size koçluk yapmayı tercih ederim.’ Ama sanırım takımdaki adamlar Memphis serisini benden daha fazla gündeme getiriyorlar. Yani aslında ben bile değilim. Herkes Jaren’ın bunu duymasına izin veriyor.
6.000’den fazla kişi onun ilk imzalı ayakkabısı olan Rigorer’in AR1’i hakkındaki konuşmasını dinlemek için bir odaya doluşmuştu ama aslında onlar sadece onun için oradaydılar. Ona basketbol ve kişisel hayatı hakkında sorular sordular ve bekar olmadığını söylediğinde “Taylor Swift” diye slogan attılar; bu, yaz dönemi başlarında çıkan saçma bir dedikoduya göndermeydi.
Reaves kendi kendine, “Kahretsin,” dedi. “Aslında tanınıyorum.”
Ancak bu Swift olayı gibi uyduruk bir internet olayı değil. Reaves’in oyunu ve Lakers’taki şöhreti, turnuvanın en popüler oyuncularından biri haline geldiği 2023 FIBA Dünya Kupası sırasında çatıştı.
ABD Takımı namağlup; turnuvadaki ilk üç maçını kazanmadan önce gösteri programlarını gözden geçiriyor. Reaves, %57,9 şut oranıyla 11,7 sayı ortalamasına sahip ve maç başına 4,3 asistle takım lideri olurken, Paris 2024 Olimpiyat takımının değerlendirilmesi için de güçlü bir örnek teşkil ediyor.
ABD, turnuvanın ikinci etabında Cuma günü saat 01.40’ta Karadağ ile karşılaşacak.
Reaves, turnuvanın bir sonraki turu öncesinde deneyimi, Mikal Bridges gibi takım arkadaşlarıyla kurduğu bağlar ve Filipinler’deki Lakers taraftarlığı hakkında konuştu. (Bu konuşma netlik sağlamak amacıyla düzenlenmiştir.)
Dan Woike: ABD Takımıyla bu işe başlayalı bir aydan biraz fazla oldu. Deneyim nasıldı?
Austin Reaves: Evet, harikaydı. Sanırım Las Vegas’a gittiğimizden bu yana bir aydan biraz fazla zaman geçti, belki de bir gün eksik. Harikaydı ve gerçekten nasıl olacağını bilmiyordum. Oyuncuların hiçbirini tanımıyordum. Ama aslında bazı adamlarla ilişkiler kuruyorum. Ve kazanmak için ortak bir hedef var. Egoları bir kenara bırakıp daha büyük bir iyilik için oynamakla gerçekten iyi bir iş yaptığımızı düşünüyorum. Koç ekibinin ilk günden itibaren vaaz ettiği şey buydu. Bu yüzden çok eğlenceliydi. Oldukça iyi oynadığımızı düşünüyorum. Açıkçası, orada burada üzerinde çalışabileceğimiz bazı şeyler var. Ama şu anda yaşadıklarımız hoşuma gidiyor.
Bu kadar çok yıldızla ‘doğru şekilde oynama’ veya basketbol takımının bir araya gelip gelmeyeceği konusunda bunun nasıl ilerleyeceğini bilmiyordunuz. Ama bunu almışsın gibi görünüyor. Beklediğinizden daha mı eğlenceliydi?
Evet kesinlikle. Konuştuğumuz gibi bu benim asıl endişemdi çünkü hiçbir zaman böyle bir şeyin parçası olmadım. Ne bekleyeceğimi bilmiyordum. Ama bu yönüyle çok iyi oldu. Oyunlarda, birisinin genellikle yaptığı şutu atması yerine, bir veya iki kez çok fazla pas atmaya çalıştığımız birçok kez oldu. Bunu köşeye sıkıştırmaya çalışabilirler. Ve sonra o kişi bunu ekstra yapıyor çünkü sadece onları ayağa kaldırmak istediği bilinen o adam olmak istemiyor. Herkes o adam olmama zihniyetine sahip. Bu, uzun vadede doğru şekilde oynamanıza yardımcı olur.
Austin Reaves, 7 Ağustos’ta Las Vegas’taki T-Mobile Arena’da ABD ile Porto Riko arasında oynanan FIBA Dünya Kupası gösteri maçı öncesinde genç bir hayranının elini tokatlıyor.
(Gina Ferazzi / Haberler)
Sizin için öne çıkan nokta neydi? Dennis’i oynamak nasıldı?
Harikaydı. Dennis’i çok iyi tanımak, onun rekabetçi ruhunu tanımak, özellikle Almanya’da oynamak söz konusu olduğunda, tüm yıl boyunca bu tür etkinliklere olan tutkusunu söyleyebilirim. Ülkesi için oynuyor. Bu yüzden içeri girerken her şeyi riske atacağını biliyordum. Ve başka bir şey beklemiyordum. O süper bir yarışmacı. Ama onunla yeniden oynamak, onu tanımak, maçtan sonra ailesini görmek benim için çok güzeldi çünkü Denver’daki son maçından bu yana onun küçük çocuklarını görmeyeli çok oldu. Ve iyiydi… hayatla ilgili maçtan sonra kestik, basketbol falan. Ne kadar büyük bir rakip olduğu için onu görmek, ona karşı rekabet etmek her zaman güzeldir.
Üçlülerden sonra hâlâ “The Freeze” kutlamalarını yapıyorsunuz. Bu senin de işin mi?
Evet, eğer bir şey yapacaksam, bu o olacak. Geçen yıla göre artık bu çok doğal. Gerçekten bunun hakkında düşünmüyorum. Hiçbir zaman üçlük kutlaması yapmadım.
Ailen üzülürdü, değil mi?
Evet, üçü vurduktan sonra bir şey yaparsam ailem bana çok kızardı. Ama artık anlıyorlar. Beynim sadece buna gidiyor. Artık ikinci doğanız gibi.
Takım arkadaşlarından haber aldın mı? Siz dünyanın başka bir yerindeyken onların Los Angeles’ta işe geri döndüğünü görmek nasıl bir şey?
Herkesin geri döndüğünü görmek, bu noktaya gelip herkesin sezona başlamak için tekrar bir araya geldiğini görmek harika bir şey diye düşünüyorum. Instagram’da spor salonunda çalışan adamların tüm fotoğraflarını görüyorsunuz. Ve bunu seviyorum. Sırf saatler çok farklı olduğu için memleketimde çok fazla insanla konuşmadım, birinin ne zaman uyanık olduğunu, ne zaman olmadığını asla bilemem. Ama sanırım Phil (Handy) önümüzdeki birkaç gün içinde antrenman falan yapmak için burada olacak. Yani bu iyi olacak. Herkesin evine, spor salonuna dönmesi harika. Bunu görmeyi çok seviyorum ve geri dönüp onlara katılmak için sabırsızlanıyorum.
Fiziksel olarak nasıldı?
Harika hissediyorum. Beklediğimden daha iyi oldu. Bakıyorsunuz, oyuncuların oynadığı dakikaların listesine bakıyorsunuz ve kimse 25 dakikadan fazla oynamıyor. Maksimumda bir kişi oyun başına 30 dakika oynayabilir. Yani bu, 32, 35, belki 40 dakika oynadığınız NBA sezonuna pek benzemiyor. Dakikalar çok daha kısa. Daha fiziksel ama dediğim gibi dakikalar daha kısa. Hiçbir şekilde kendimizi strese sokmamıza gerek kalmadan yeterince iyi oynadığımızı düşünüyorum. Şu ana kadar Almanya maçı dışında oldukça büyük galibiyetler aldık. Ama genel olarak kendimi gerçekten iyi hissediyorum.
Mikal Bridges (solda) ve Austin Reaves, Çarşamba günü Filipinler’in Manila kentinde düzenlenen FIBA Dünya Kupası’nda Ürdün’e karşı aldıkları galibiyeti kutluyor.
(Nathaniel S. Butler / Getty Images aracılığıyla NBAE)
Çalıp Lakers’a geri getireceğin bir şeyler buldun mu? Peki onlarla yakından çalışırken gerçekten öne çıkan ve düşündüğünüzden farklı olan biri var mı?
Öne çıkan ise Mikal olacaktır.
Ondan nefret ediyordun değil mi? (güler)
Yani ondan nefret etmiyordum. O zamanlar onun hakkında ne düşüneceğimi bilmiyordum. Ama tıpkı onun enerjisi gibiydi. Asla kötü bir ruh halinde olmaz. Her zaman biliyorsunuz ki, o bunu yapacak ve oyuna karşı doğru niyete sahip olacak. Yanlış bir niyeti olmadan içeri girmiyor. her zaman iyidir. Dolu alıyor. Çok fazla gol atmıyor ama geri kalan her şeyi yapıyor. Geçen gün konuşuyorduk ve bana baktı ve ‘Kardeşim, umurumda değil’ dedi. Boynuma altın madalya takabildiğim sürece umurumda değil. Ne olacağı umurumda değil. Kazandığımız sürece umurumda değil.’ Bunu duymak benim için çok şey ifade ediyor. Onun Brooklyn’de olduğu geçen sezona geri dönüyorsunuz. Mesela takas edildikten sonra ortalaması 25’in üzerinde. Top onun elinde. Bu şekilde uyum sağlayabilen, gerçekten sadece kazanmayı önemseyen biri için harika bir şey. Saha içinde ve saha dışında en çok anlaştığım kişi bu oldu. Erkeklerin oyunlarından bir şeyler çıkarmaya gelince, bu aslında yaklaşımla, ağırlık salonunda ya da sahada geçirilen zamanla ilgili. Aslında hareket falan yok. Bu daha çok yaklaşımla ilgili.
Bu tür ilişkilerle bu durumdan çıkacağınızı biliyor muydunuz?
Dürüst olmak gerekirse hiçbir fikrim yoktu. Sanki ‘Dört, beş, altı… tüm bu adamlarla gerçekten yakınlaşacağım’ gibi bir konuya girmiyordum. Vegas’tayken sana söylediğim gibi gerçekten ne bekleyeceğimi bilmiyordum. Ancak tüm bu adamlarla ilişki kurabilmek; sadece Kal (Bridges) ya da sadece Cam (Johnson), Tyrese (Haliburton) değil. Bu adamların, koçların her biriyle ilişki kurabilmek. Farklı bir ülkede birlikte geçirdiğimiz zamanın gerçekten karşılığı olamaz. Eğer otelden dışarı adım atmaya kalkarsanız, burası çok yoğun oluyor ve bir nevi otelde sıkışıp kalıyorsunuz. Her zaman birbirinizin yanındasınız. Sadece bu ilişkileri kurabilmek benim için harika. Sırf ben içeri girerken onları tanımıyordum ve ‘Bu adamlarla arkadaş olmam lazım’ gibi bir zihniyete sahip değildim. Sanki doğal bir şekilde olmuş gibi.
Personel alımı yapıyor muydunuz?
Hayır hayır hayır. Ben değilim. Ben asla.
Asla kurcalamazsın. Oyuncular müdahale edemez.
Hayır. Los Angeles’ta havanın güzel olduğunu söylüyorum. Ve bu kadar.
ABD’li guard Austin Reaves, 28 Ağustos’ta FIBA Dünya Kupası gruplarında Yunanistan’ı mağlup ederken takım arkadaşı Bobby Portis Jr. ile kutlama yapıyor.
(Michael Conroy / Associated Press)
İmzalı ayakkabınız için Manilla’da bir etkinlik düzenlendi. Bu tepkiyi görmek nasıldı? Filipinler’de Laker oyuncusu olmak nasıl bir şey?
Evet, bu olay çılgıncaydı. … Birçok etkinlik yaşadım, birçok buluşma ve selamlaşma yaşadım ama bu farklıydı. Ben arkada dışarı çıkmayı beklerken bir tanıtım videosu çektiler. Ben de orada oturuyorum, ‘Bu nasıl bir şey olabilir? Dışarısı neye benziyor?’ Sonra sahneye çıktım ve gidip bir mikrofon alıp bar falan tükürmeye başlamam gerektiğini hissettim. Kendimi konserdeymiş gibi hissettim. Bütün oda doluydu. Hepsi Lakers formaları. Burada esas olarak Lakers var. Sanırım onlar da Warriors’ı biraz seviyorlar. Ama yüzde 80’i Laker taraftarı. Ve gerçekten gittiğim her yerde bu vardı. Aslında birkaç gün önce golf oynamaya gittim ve sahadaki herkes bana yöneldi, fotoğraf falan istedi. Ama çok eğlenceliydi. Şahsen ben bu şekilde tanınacağımı hiç düşünmezdim. Bunu Amerika’da görebiliyordum çünkü orası benim geldiğim yer ve orada oynuyorum. Ancak bu aşkı yurtdışında, farklı bir ülkede elde etmek biraz şok edici.
Bu hissettiğin en ünlü şey miydi?
Evet, bu… kötü anlamda abartılı değildi… ama ‘Lanet olsun’ gibi açıdan abartılıydı. Aslında tanınıyorum.’
Ne kadar golf oynadın? Umduğun kadar.
HAYIR.
Hayal kırıklığına uğramış gibisin.
Hayal kırıklığına uğramadım. Bu işin bu kadar çabuk ilerleyeceğini fark etmemiştim. Çok fazla boş zamanımız olmadı. Muhtemelen üç tur oynadığımı düşünüyorum. Artık günaşırı. Bir maçınız var ve bir hazırlık gününüz var. Sonra başka bir gün oynarsın. Ve tekrarlanıyor. İstediğim kadar değil ama golfü bir süreliğine bir kenara bırakıp yaptığımız işi yapmaya çalışabilirim.
Sezonun ardından belki 100 gün boyunca oynadığınızı mı söylemiştiniz?
Evet… Yani 100’ü bilmiyorum. Ama her biri 75’ti.
Bu muhtemelen iyi bir sıfırlamadır.
Geçen gün dışarı çıktım. Ve muhtemelen Amerika’da kaldığım sonlara doğru, şoförüme pek iyi vuramadım. Ve biraz kısa, sıkı bir parkurda oynadım ama şoförümü gerçekten güzelce patlatıyordum. İyi bir zihinsel kaçış olduğunu düşünüyorum. Salıncak iyi hissettirdi.
Neyi vurdun?
Bir tanesi bitti. Üç öcü, iki kuş.
Steve Kerr’in Steph’le mücadele etmesini kolaylaştırmayı denediniz mi?
Hayır, Tahoe etkinliğinde oynamam hakkında konuşmuştuk. Ona Klay’e saygısızlık etmediğimi söyledim; aslında kişisel olarak Klay’i seviyorum ve onun oyununu seviyorum. Ama (Patrick Mahomes ve Travis Kelce) o maça çıktıklarında Steph’in biraz daha yardıma ihtiyacı olabilirdi. Ve ben de bunu bildiğimi ve potansiyel olarak buna yardımcı olabileceğimi biliyordum.
Sonuncusu. Yoğun bir play-off serisinden sonra Steve Kerr’la çalışmak ve Grizzlies serisinden sonra Jaren Jackson Jr.’la oynamak nasıl bir şey?
Evet, yani kesinlikle, nazikçe, arada sırada bunu duymalarına izin veriyorum. Steve’den çok Jaren. Steve, temelde yaptığımız ilk konuşma onun şunu söylemesiydi: ‘Biliyor musun, bu sezon sonrası bize yaptıklarını hâlâ tam olarak anlamış değilim. Ama size karşı koçluk yapmaktansa size koçluk yapmayı tercih ederim.’ Ama sanırım takımdaki adamlar Memphis serisini benden daha fazla gündeme getiriyorlar. Yani aslında ben bile değilim. Herkes Jaren’ın bunu duymasına izin veriyor.