Lakers artık resmi olarak Anthony Davis’in takımı.
Nefes nefese.
Lakers, Anthony Davis’i önümüzdeki beş sezon için mihenk taşı olarak belirledi.
Yüce Tanrım.
Lakers, Cuma günü mümkün olan ilk anda, Davis’e maksimum miktarda para karşılığında maksimum sözleşme uzatması vererek tamamen beklenen hamleyi yaptı.
Bunların hepsi maksimum kaygıya yol açar.
Nefesini tut. Gözlerini koru. Parmaklarınızı çaprazlayın.
Franchise’ı, genellikle onu elinde tutamayacak kadar kırılgan olan bir adama verdiler. Geleceklerini sürüklendiği bilinen bir çapaya bağladılar. Takımlarının yüzünün… irkilme mi olmasını sağladılar?
Beğenin ya da beğenmeyin, Lakers bunu yapmak zorundaydı. Geçen sezon Batı Konferansı finallerine çıkmalarına yardım etme şeklinden sonra, esasen gelecek sezon ciddi bir koşu yapmak için herkesi geri getirdikten sonra, onu hızlı ve temiz bir şekilde kilitlemek zorunda kaldılar.
Bu momentumu korumakla ilgili. Bu istikrarı sağlamakla ilgili. Bu, LeBron James hala zamanı geride bırakırken bir şampiyonluğu kovalamakla ilgili. Bu artık kazanmakla ilgili.
Davis’e uzatma vermemiş olsalardı, gelecek sezon topal bir ördek olabilirdi – kelime oyunu yapılmadı – ve dağınık olabilirdi. Belirsizlik olabilirdi. Rahatsız edici sorular olabilirdi. Yeterince sert oynuyor mu? Serbest oyuncu için kendini mi koruyor?
Ona aldığı üç yıllık 186 milyon dolarlık maksimum uzatmadan daha azını teklif ettilerse – bu sezon başına 62 milyon dolar demektir! – çirkin de olabilirdi. Kendini aşağılanmış hisseder mi? Açıkça mutsuz olur muydu? Gerçekleşmeyi bekleyen bir ticaret talebi mi?
Lakers, ona NBA tarihindeki en zengin yıllık sözleşmeyi vererek, bugünlerini sağlamlaştırdı ve geleceklerini sağlamlaştırdı ve hey, Davis’in playofflarda Memphis ve Golden State’i nasıl domine ettiğini gördünüz mü? Davis ve James en az bir yıl daha takımda olduğuna göre, Lakers’ın Denver’ı devirmek için favorilerden biri olacağını düşünmüyor musun?
Ama yine de iç çek…
Bu, Lakers ile son üç sezonda ortalama 35 maç kaçırmış bir adam. Bu, zamanının yaklaşık %41’ini saha dışında geçirdiği anlamına geliyor. Bunun tek istisnası, Davis’in birkaç ay fazladan dinlenmesi nedeniyle tesadüfen olmayan Lakers’ın bir şampiyonluk kazandığı COVID-kapanma sezonuydu.
Bu, oynarken bile incinmiş görünen bir adam. Görünüşe göre her maçın bir noktasında sahada potanın altında kıvranıyor, sıska yapısı NBA ezikleri tarafından kolayca hırpalanıyor. Bu olduğunda gözlerini deviren sadece hayranlar değil. Kırılgan kanat adamının mücadelesini izlerken James’in boyun eğmiş vücut diline adanmış sayısız mem var.
Davis’in sağlığı sürekli bir dikkat dağıtıcı. Onun gücü sürekli bir endişedir. Fitness taahhüdü sürekli bir sorudur.
Ve evet, bu uzatma sona erdiğinde 35 yaşında olacak bir adam.
Geçen bahardaki playoff hamlesi ve ardından gelen sezon sonrası çılgınlığı için sahada kalmak için en son ayak sakatlığından kükreyip dönene kadar – Davis sezon sonrası ribaund ve bloklarda NBA’e liderlik etti – hatta bu yaz kasabada onu takas etmek için çok konuşuldu. O kadar titriyordu. O kadar popüler değildi.
Lakers forveti Anthony Davis, Mayıs ayındaki Batı Konferansı finallerinin 1. maçında Denver Nuggets forveti Michael Porter Jr.’ı geçerek potaya gitti.
(Robert Gauthier / Haberler)
Ve geçen baharda yaptığı gibi hakim bir roldeyken ve sağlıklı kaldığında bile, bazen ortadan kayboluyor.
İlk tur, Memphis, Oyun 2 ve 4, sahadan 27 sayı kombine sekizdi.
İkinci tur, Golden State, 2. Maç, sadece yedi ribauntla 11’de beşti.
Batı Konferansı finalleri, Denver, 2. ve 4. Oyunlar, 30’da 10’du.
Bu beş maçtan sadece biri Lakers galibiyetiydi. Tutarsızlığı o kadar tahmin edilebilir hale geldi ki, Davis’in sadece her oyunda harika bir oyuncu olma rolüne alışması, makul bir açıklaması olmayan bir eğilimdi.
Sinir bozucu bir şekilde gazetecilere “Sadece şutları kaçırdığım için bakıyorum” dedi.
“Takımın kazanmasına yardımcı olmak için her gece sahaya çıkıp elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum ve bazen kazandığımızda işler öyle olmuyor ama biliyorum, özellikle yılın bu zamanında.” , Hepsini yerde bırakıyorum ve yapabileceğim tek şey bu.”
Kim hepsini yere bıraktı biliyor musun? Lakers, işte o.
Jeanie Buss çok büyük bir yatırım yaptı. Rob Pelinka az önce tarihi bir sözleşme verdi. Süper yıldızlarına sonsuz inancıyla bilinen bir organizasyon, bu kadar çok potansiyele sahip ama hala kanıtlayacak çok şeyi olan bir oyuncu için yine boyun eğdi.
Geri ödeme zamanı. Davis, en iyi konsantrasyonunu Lakers’a borçlu. En iyi kondisyonunu Lakers’a borçlu. Önümüzdeki beş sezon boyunca sahadaki sürekli varlığını Lakers’a borçlu ve bunu başarabilirse, bu şey işe yarayabilir.
Ne de olsa Davis’in sağlıklı bitirdiği sadece iki Lakers sezonunda takım bir şampiyonluk kazandı ve konferans finallerine yükseldi.
Sonra yine sakat olarak bitirdiği iki sezonda Lakers playofflara çıkamadı ve ilk turda elendi.
Bu sözleşme uzatmasına bardağın yarısı dolu veya yarısı boş gibi bakılabilir, ancak bu gerçekten tamamen gerçek bardakla ilgilidir.
Şaşırtıcı derecede güzel olabilir. Aynı zamanda kolayca kırılabilir.
Nefes nefese.
Lakers, Anthony Davis’i önümüzdeki beş sezon için mihenk taşı olarak belirledi.
Yüce Tanrım.
Lakers, Cuma günü mümkün olan ilk anda, Davis’e maksimum miktarda para karşılığında maksimum sözleşme uzatması vererek tamamen beklenen hamleyi yaptı.
Bunların hepsi maksimum kaygıya yol açar.
Nefesini tut. Gözlerini koru. Parmaklarınızı çaprazlayın.
Franchise’ı, genellikle onu elinde tutamayacak kadar kırılgan olan bir adama verdiler. Geleceklerini sürüklendiği bilinen bir çapaya bağladılar. Takımlarının yüzünün… irkilme mi olmasını sağladılar?
Beğenin ya da beğenmeyin, Lakers bunu yapmak zorundaydı. Geçen sezon Batı Konferansı finallerine çıkmalarına yardım etme şeklinden sonra, esasen gelecek sezon ciddi bir koşu yapmak için herkesi geri getirdikten sonra, onu hızlı ve temiz bir şekilde kilitlemek zorunda kaldılar.
Bu momentumu korumakla ilgili. Bu istikrarı sağlamakla ilgili. Bu, LeBron James hala zamanı geride bırakırken bir şampiyonluğu kovalamakla ilgili. Bu artık kazanmakla ilgili.
Davis’e uzatma vermemiş olsalardı, gelecek sezon topal bir ördek olabilirdi – kelime oyunu yapılmadı – ve dağınık olabilirdi. Belirsizlik olabilirdi. Rahatsız edici sorular olabilirdi. Yeterince sert oynuyor mu? Serbest oyuncu için kendini mi koruyor?
Ona aldığı üç yıllık 186 milyon dolarlık maksimum uzatmadan daha azını teklif ettilerse – bu sezon başına 62 milyon dolar demektir! – çirkin de olabilirdi. Kendini aşağılanmış hisseder mi? Açıkça mutsuz olur muydu? Gerçekleşmeyi bekleyen bir ticaret talebi mi?
Lakers, ona NBA tarihindeki en zengin yıllık sözleşmeyi vererek, bugünlerini sağlamlaştırdı ve geleceklerini sağlamlaştırdı ve hey, Davis’in playofflarda Memphis ve Golden State’i nasıl domine ettiğini gördünüz mü? Davis ve James en az bir yıl daha takımda olduğuna göre, Lakers’ın Denver’ı devirmek için favorilerden biri olacağını düşünmüyor musun?
Ama yine de iç çek…
Bu, Lakers ile son üç sezonda ortalama 35 maç kaçırmış bir adam. Bu, zamanının yaklaşık %41’ini saha dışında geçirdiği anlamına geliyor. Bunun tek istisnası, Davis’in birkaç ay fazladan dinlenmesi nedeniyle tesadüfen olmayan Lakers’ın bir şampiyonluk kazandığı COVID-kapanma sezonuydu.
Bu, oynarken bile incinmiş görünen bir adam. Görünüşe göre her maçın bir noktasında sahada potanın altında kıvranıyor, sıska yapısı NBA ezikleri tarafından kolayca hırpalanıyor. Bu olduğunda gözlerini deviren sadece hayranlar değil. Kırılgan kanat adamının mücadelesini izlerken James’in boyun eğmiş vücut diline adanmış sayısız mem var.
Davis’in sağlığı sürekli bir dikkat dağıtıcı. Onun gücü sürekli bir endişedir. Fitness taahhüdü sürekli bir sorudur.
Ve evet, bu uzatma sona erdiğinde 35 yaşında olacak bir adam.
Geçen bahardaki playoff hamlesi ve ardından gelen sezon sonrası çılgınlığı için sahada kalmak için en son ayak sakatlığından kükreyip dönene kadar – Davis sezon sonrası ribaund ve bloklarda NBA’e liderlik etti – hatta bu yaz kasabada onu takas etmek için çok konuşuldu. O kadar titriyordu. O kadar popüler değildi.
Lakers forveti Anthony Davis, Mayıs ayındaki Batı Konferansı finallerinin 1. maçında Denver Nuggets forveti Michael Porter Jr.’ı geçerek potaya gitti.
(Robert Gauthier / Haberler)
Ve geçen baharda yaptığı gibi hakim bir roldeyken ve sağlıklı kaldığında bile, bazen ortadan kayboluyor.
İlk tur, Memphis, Oyun 2 ve 4, sahadan 27 sayı kombine sekizdi.
İkinci tur, Golden State, 2. Maç, sadece yedi ribauntla 11’de beşti.
Batı Konferansı finalleri, Denver, 2. ve 4. Oyunlar, 30’da 10’du.
Bu beş maçtan sadece biri Lakers galibiyetiydi. Tutarsızlığı o kadar tahmin edilebilir hale geldi ki, Davis’in sadece her oyunda harika bir oyuncu olma rolüne alışması, makul bir açıklaması olmayan bir eğilimdi.
Sinir bozucu bir şekilde gazetecilere “Sadece şutları kaçırdığım için bakıyorum” dedi.
“Takımın kazanmasına yardımcı olmak için her gece sahaya çıkıp elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum ve bazen kazandığımızda işler öyle olmuyor ama biliyorum, özellikle yılın bu zamanında.” , Hepsini yerde bırakıyorum ve yapabileceğim tek şey bu.”
Kim hepsini yere bıraktı biliyor musun? Lakers, işte o.
Jeanie Buss çok büyük bir yatırım yaptı. Rob Pelinka az önce tarihi bir sözleşme verdi. Süper yıldızlarına sonsuz inancıyla bilinen bir organizasyon, bu kadar çok potansiyele sahip ama hala kanıtlayacak çok şeyi olan bir oyuncu için yine boyun eğdi.
Geri ödeme zamanı. Davis, en iyi konsantrasyonunu Lakers’a borçlu. En iyi kondisyonunu Lakers’a borçlu. Önümüzdeki beş sezon boyunca sahadaki sürekli varlığını Lakers’a borçlu ve bunu başarabilirse, bu şey işe yarayabilir.
Ne de olsa Davis’in sağlıklı bitirdiği sadece iki Lakers sezonunda takım bir şampiyonluk kazandı ve konferans finallerine yükseldi.
Sonra yine sakat olarak bitirdiği iki sezonda Lakers playofflara çıkamadı ve ilk turda elendi.
Bu sözleşme uzatmasına bardağın yarısı dolu veya yarısı boş gibi bakılabilir, ancak bu gerçekten tamamen gerçek bardakla ilgilidir.
Şaşırtıcı derecede güzel olabilir. Aynı zamanda kolayca kırılabilir.